Floortime
Dr. Stanley Greenspan ve Dr. Serena Wieder tarafından geliştirilmiştir. DIR Floortime; otizm spektrum bozukluğu, Down sendromu, dil ve konuşma bozukluğu, dikkat eksikliği ve hiperaktivite, gelişimsel gerilik gibi yetersizlikten etkilenen çocuklar için özel olarak tasarlanmış bir programdır. Bu program, çocukların duygusal ve sosyal gelişimlerini desteklemek, iletişim becerilerini artırmak, dikkat eksikliği ve hiperaktivite gibi sorunları yönetmek ve genel gelişimlerine ivme kazandırmak amacıyla kullanılır.
DIR Modeli Nedir?
DIR Modeli, DIR Floortime tekniğinin temel bir bileşenidir ve çocukların gelişimsel ihtiyaçlarını değerlendirmek ve müdahale programlarını geliştirmek için kullanılır. Çocukların sosyal, duygusal ve bilişsel becerilerinin temellerini güçlendirmeyi amaçlar.
DIR Modeli’nin Üç Ana Bölümü
1) D (Developmental - Gelişimsel) Bölüm
Bu bölüm, çocuğun mevcut gelişim seviyesini belirlemeyi ve müdahale programını bu değerlendirmeye dayandırmayı amaçlar. Altı temel Fonksiyonel-Duygusal Gelişim Basamağı şunlardır:
- Regülasyon: Sakinliği koruma
- Birliktelik kurma
- İki yönlü iletişim sağlama
- Sosyal sorunları çözme ve benlik algısı geliştirme
- Düşünceleri temsil etme
- Soyut düşünme
Bu basamaklar, çocuğun hangi aşamada olduğunu belirlemek için kullanılır ve Floortime çalışmaları sırasında ilerlemesini sağlamayı hedefler. DIR Modeli her çocuğun bireysel farklılıklarını dikkate alarak uygun ve etkili müdahale sağlamayı amaçlar.
2) I (Individual - Bireysel) Bölüm
Bu bölümde, her çocuğun bireysel farklılıkları ele alınır. Çocukların dokunsal, işitsel, görsel, derin duyu ve hareket gibi uyaranlara verdikleri tepkiler farklıdır.
Örneğin; bir çocuk sıkıca sarılmaktan hoşlanırken, başka bir çocuk dokunulmasını bile istemeyebilir. Bazıları çok fazla dönmeyi severken, diğerleri en ufak bir dönme veya sallanma hareketine tahammül edemez. Bu nedenle müdahale programları çocuğun bireysel özelliklerine göre uyarlanır.
3) R (Relationship-based - İlişki Temelli) Bölüm
Bu bölüm, uzmanların çocuğun gelişimsel seviyesini ve bireysel farklılıklarını dikkate alarak çocukla etkileşimde bulunmalarıyla ilgilidir. Oyun sırasında çocuğun liderliği takip edilir ve çocuğun duygusal akışına katılım sağlanır.
Odanın ve oyuncakların çocuğun gelişim seviyesine ve ihtiyaçlarına göre düzenlenmesi büyük önem taşır. Floortime yaklaşımında çocuğun dünyasına girmek ve onun bakış açısıyla etkileşim kurmak esastır.
Sonuç
DIR Floortime terapisi, esnek ve bireyselleştirilmiş bir yaklaşım olduğu için, uygulayıcıların çocuğun ihtiyaçlarına ve gelişim seviyesine uygun olarak terapiyi adapte etmeleri önemlidir. Eğitim ve deneyim, terapinin etkili bir şekilde uygulanması için kritik öneme sahiptir.